Verkleinen van mijn wereld

De afgelopen maanden ben ik stil, stil in de uitreiking naar buiten. 
Nooit eerder heb ik de herfst en winter zo letterlijk beleefd en doorleefd.

Mijn wereld verkleinen, zó klein dat elke beweging die ik maak enkel en alleen gezet wordt vanuit de volledige ‘ja’ in mezelf. Dat betekend ‘nee’ zeggen tegen alles waarbij ik geen ja voel.

Ik brak los uit diepgewortelde patronen, doorzag vele illusies (en ontdek nog elke dag), liet stap voor stap al mijn verwachtingen los over mezelf en mijn leven op diepe, fundamentele lagen. Ik bevrijdde mezelf van alles wat niet meer kloppend voelt voor mij. Met het minimaliseren van mijn wereld maximaliseer ik mijn gevoel van vrijheid.

Ik leerde te stoppen met het leven in verhalen, leerde om hoop en potenties los te laten en keek de rauwe realiteit aan. Want dat is wat is. De rauwe realiteit met prachtige glinsteringen.

Juist in deze tijd, waarin de wereldse chaos groot is, ervaar ik het belang van focussen op jezelf en het verhogen van je frequentie als hoogste prioriteit. Eigen pijnstukken transformeren, elke vorm van voeding zuiveren, jezelf bevrijden van alles wat niet meer dient. Durven zien hoe groots het universum is en daar op vertrouwen. Je wordt geleid.

Mijn wilskracht veranderde de afgelopen maanden in kracht tot overgave aan het leven, waar mijn wil beetje bij beetje mag verdwijnen en ik mij nu laat leiden door de stuwende kracht van het leven. De beweging van mijn ziel.